Με τρομάζει ένα αύριο που θα 'ναι σαν χτες..
Η 26η Γενάρη μπορεί να μην είχε πτώση αστεροειδή και όλα τα συναφή, αλλά είχε πτωτικές τάσεις στο χρηματιστήριο, προσωρινή πτώση μέσων κοινωνικής δικτύωσης ανά τον κόσμο, επιδείνωση του καιρού, την είδηση για το θάνατο του Ντέμη Ρούσου κι ένα πολύνεκρο δυστύχημα με ελληνικό F16. Τι άλλες αποδείξεις χρειαζόμαστε για τον ερχομό της συντέλειας του κόσμου –και ουχί της ελπίδος- σοφέ αναγνώστη, που αμελούσες ανέμελα τόσο καιρό τα σημάδια και τις προειδοποιήσεις;
Άλλο τόσο γραφικά βέβαια είναι και τα σενάρια της επόμενης μέρας από την άλλη πλευρά. Τα οποία περιελάμβαναν συμφωνία-εξπρές για σχηματισμό κυβέρνησης σωτηρίας "σ-ανελ". Αλλά αν νομίζει κανείς αφελώς πως η συνεργασία δεν ήταν κλεισμένη από πριν, είναι σα να πιστεύει ότι οι προτηγανισμένες πατάτες που τρώει στο γυράδικο είναι φρεσκοκομμένες, από το διπλανό χωράφι. Κι αυτό δείχνει πόσο μαεστρικά ύπουλη, (σα σβωλάκι μπούκοβο κρυμμένο κάτω από μια πατάτα), ήταν η προεκλογική επίθεση φιλίας στο ΚΚΕ, για να πλαγιοκοπήσουν τη βάση του και να την ενσωματώσουν σε ένα κόμμα, που μοιάζει να έχει απ' όλα, τζατζίκι, κρεμμύδι και σως παλαιωμένου τσένταρ. Κι άμα λάχει και στη λαοκρατία πιστεύουμε..
Η επόμενη μέρα θα έχει «μικρές αλλαγές χωρίς αλλαγή», όπως είχε πει επί "αλλαγής" ο Φλωράκης και μπόλικες υποσχέσεις για «ακόμα καλύτερες ημέρες». Αλλά επειδή δεν υπάρχει πλέον η ΕΣΣΔ, για να παίξουν το φιλοσοβιετικό χαρτί ως εφε, χρειαζόταν κάτι άλλο ως κίνηση εντυπωσιασμού (η επίσκεψη στο σκοπευτήριο), για να χρυσώσει το χάπι (της επόμενης ημέρας) των ΑΝΕλ και της επίσκεψης στον "τζερόνιμο", για να δώσει την ευχή του. Τις χειρότερες πασοκιές δεν τις έχουμε δει ακόμα.
Η πρώτη κίνηση της νέας κυβέρνησης βέβαια ήταν άλλη: η επικοινωνία του Δρίτσα με τους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ κι ΕΛΑΣ, για να τους δηλώσει την εμπιστοσύνη του σύριζα στα σώματα ασφαλείας. Ενώ έξω από την κουμουνδούρου ο φακός κατέγραφε την ασύγκριτη χαρά μιας ιταλίδας.. επανιδρύτριας, (που δε θα ‘ταν καλύτερα να την πουν ευρωκομμουνιστική επανίδρυση, να μην ακούει «κομμουνιστές» ο κόσμος και μπερδεύεται άδικα;).
-Είναι σα να πέφτει το τείχος του Βερολίνου! Και δε νομίζω να εννοούσε το Βερολίνο της Μέρκελ. Πρώτη φορά αριστερά, σου λέει!
Στην Νάουσα εν τω μεταξύ, ο Λαπαβίτσας ρώτησε στα επινίκια τους συναγωνιστές του: το ξέρετε εκείνο που λέει: τρία γράμματα μόνο φωτίζουν; Δεν ακούγεται βέβαια πολύ καθαρά στο βίντεο, αλλά δεν πρέπει να του απαντούν και πολλοί γύρω του καταφατικά. Τρία άτομα μόνο γνωρίζουν την ελληνική μας τη γενιά…
Η επόμενη μέρα βρίσκει το ΣΥΡΙΖΑ να αρνείται σθεναρά να δώσει απαντήσεις σε χυδαία, ανακριτικά ερωτήματα, του στιλ: τι ακριβώς σκοπεύετε να κάνετε; Πώς θα προχωρήσετε τη διαπραγμάτευση; Κοκ.
Αλλά φαίνεται πως θα έχουμε παράταση του μνημονίου ή μια παραλλαγή του, όπως το πρόγραμμα Ντράγκι, γιατί η Ελλάδα πρέπει να είναι σε πρόγραμμα, για να μπορεί να δανείζεται. Που το ακούς σαν φράση και πάει το μυαλό σου σε ουσίες και προγράμματα απεξάρτησης. Ενώ πρόκειται περισσότερο για πρόγραμμα εξάρτησης κι οικονομικής επιτήρησης, ου μην και αλληλεξάρτησης, γιατί μια πιθανή χρεοκοπία της μικρής Ελλάδας θα παρέσυρε όλο το οικοδόμημα της Ευρωζώνης.
Είναι επίσης πολύ πιθανό να βρει στο υπουργείο εξωτερικών δίδυμο Κοτζιά και Βαλαβάνη, που είχαν φύγει το 89’ από το κόμμα, επί περεστρόικα, με κριτική από τα αριστερά, για να βρεθούν ξανά μαζί σήμερα (που ο Κοτζιάς γράφει για «τον πατριωτισμό και την αριστερά»), με την μπίλια να κάθεται τελικά δεξιά. Που μπορεί να το περάσεις και για αριστερά, αναλόγως που στέκεσαι και με τι το συγκρίνεις, πχ με τις πασοκογενείς μεταγραφές ή τους ΑΝΕλ, που είναι ακροδεξιοί, αλλά έχουν πιο ριζοσπαστικές θέσεις πχ για το χρέος. Και αυτό ακριβώς είναι το βασικό πρόβλημα με τις γεωγραφικές έννοιες, που συσκοτίζουν την ουσία.
Η επόμενη μέρα περιλαμβάνει πλούσιες διεργασίες στην αστική πολιτική σκηνή. Αλλά και τη συγκρότηση ενός νέου ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του νέου ΠΑΣΟΚ, που βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο. Και παρουσιάζει ειδικές δυσκολίες, γιατί πώς θα στηθεί με καλές προοπτικές ένα ανάχωμα υποδοχής των δυσαρεστημένων του ΣΥΡΙΖΑ και πώς θα γίνει ελκυστική εναλλακτική για πολιτικούς καριερίστες, εφόσον είναι αμελητέα δύναμη εκτός βουλής;
Η επόμενη μέρα θα ‘χει τον Αλέξη να φοράει επιτέλους γραβάτα, μόλις κουρευτεί το ελληνικό χρέος. Ο συναγωνιστής Αλαβάνος, θα ξαναβάλει γραβάτα, όταν βγούμε από την Ευρωζώνη. Και ο δικός μας Γ.Γ, μόνο όταν καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Τώρα που έχουμε μάλιστα και 15 βουλευτές, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναντίον τους τα δικά τους όπλα και να… τους ταράξουμε στη νομιμότητα, όπως θα έλεγε κι ο Ηλιού. Πρόταση νόμου για την κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου σε ένα άρθρο, κι αν θέλουν, ας μην το ψηφίσουν, να πέφτουν οι μάσκες μια ώρα αρχύτερα.
Τις επόμενες μέρες θα χρειαστεί κι ένα ημερολόγιο, με συστηματικές σημειώσεις για το χρονικό της κωλοτούμπας με τις αποδείξεις του κατήφορου. Και το βασικό ζητούμενο, ως πρόκληση των καιρών, είναι να μην αφήσουμε την απογοήτευση που θα σκορπίσει η φούσκα του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει απελπισία, να μη βρει «διέξοδο» στην ιδιώτευση-παθητικότητα ή σε ανοιχτά αντιδραστικά μονοπάτια (φασισμός).
Η επόμενη μέρα είτε θα μας βρει στους δρόμους, για να βρούμε το δίκιο μας, είτε να περιμένουμε παθητικά την ελπίδα να έρθει, σαν τον Γκοντώ.
Η επόμενη μέρα χρειάζεται δυνατή λαϊκή αντιπολίτευση.
Και δυνατό κουκουέ, που είναι στήριγμα για το λαό. A pillar of support for the people, όπως λέει και η επίσημη μετάφραση της ομιλίας του κούτσι στο σεφ. Γιατί όπως λέει και ο άθλιος…
…τις πιο ωραίες μεταφράσεις μας, δεν τις έχουμε κάνει ακόμα.
Αναρτήθηκε απο Σφυροδρέπανο Προτείνετε το άρθρο σε .....