Ποιος θα κουρέψει το αυγό; Κουρεύεται το αυγό; Αν θες γνήσια καμμένο πατριωτισμό, σερβιρισμένο στο πιάτο σου σύριζα στην όρεξή σου, πιάσ' τ' αυγό και κούρευτο... Κι έτσι με τη δημιουργική ασάφεια, τις κωλοτούμπες, τα σακάκια και τις κάλτσες, κορυφώθηκε «η διαπραγμάτευση στο στρατόπεδο του εχθρού»! Κρίση κι άλλα τέτοια βαρύγδουπα, στραγγαλισμένα από τεθλασμένες κόκκινες γραμμές, βομβαρδίζουν το λαό αυτό το δύστοκο καλοκαίρι που περίσσεψαν οι Αλίκες στη χώρα των θαυμάτων.
Όταν ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής και του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της, δημοσίευε παραπάνω από έγκαιρα (την πρώτη Φλεβάρη του τρέχοντος έτους εδώ στο «Ριζοσπάστη», και είκοσι μέρες πριν από τη «συμφωνία» παράτασης του μνημονίου της 20-2-2015) με τον τίτλο «διαπραγμάτευση στο στρατόπεδο του εχθρού», όλα όσα σήμερα συμβαίνουν, ελάχιστοι αναπαρήγαγαν τον προβληματισμό και κυρίως την προειδοποίηση. Ελάχιστοι από τους σήμερα ανησυχούντες, κοπτόμενους και σπαρακτικούς τάχαμου δήθεν υπερασπιστές του βασανισμένου εργαζόμενου λαού. Κι έτσι έγιναν ηθικοί αυτουργοί «στο εμπόριο ελπίδας» στο «κλίμα μειωμένων προσδοκιών και απαιτήσεων», στην κρυφή γοητεία του «λιτού βίου» που πλασαριζόταν ως άθλιο περιτύλιγμα μιας άθλιας πολιτικής, σε μια άθλια στρούγκα μονοπωλιακών ευρωενωσιακών συμφερόντων, μέσα από το «μύθο των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών»...
Ωσπου ο πρωθυπουργός τράβηξε το κεφάλι του Yani, απ' το στρατόπεδο του εχθρού και έβαλε το δικό του, σε μαραθώνιες συζητήσεις με την τρόικα, αλλά σε... πολιτικό επίπεδο. Μέσα σε 47 σελίδες, υπερδιαφημισμένες ως ακριβώς 47, ούτε μία πάνω ούτε μία κάτω, λες και το νούμερο το υπαγόρευσε ο μάγιστρος που μας... ξεματιάζει εδώ και αιώνες, ο πρωθυπουργός ενέπνευσε την παρέα του να τον βλέπει ως «Τσε και Λούλα μαζί», να παλεύει ανάμεσα στη Σκύλλα του ΦΠΑ και τη Χάρυβδη του ΕΚΑΣ... Ολα τα άλλα είναι «έντιμα», «δύσκολα», «ακραία» κ.λπ. συμπαρομαρτούντα της πρώτης φοράς συριζανέλ απόπειρας διαχείρισης του καπιταλισμού, ώσπου να πλαντάξει και να βελτιωθεί στο μπόι των μεσαζόντων.
Αυτή η πολιτική ομίχλη, που εγκαταστάθηκε με την απατηλή αταξική, «αντιμνημονιακή» απλώς, παντιέρα να ανεμίζει απέναντι σε τρόικες εσωτερικού - εξωτερικού, δεν ξορκίστηκε με νέες τρομοκρατικές απειλές «για εισβολή αρχών στα σπίτια σε ανακάλυψη μετρητών» ή «έλεγχο κεφαλαίων» που επιστράτευσε η πιο σκοτεινή, καλά επεξεργασμένη προπαγάνδα, που έχει στόχο τη χειραγώγηση των μαζών. Θέλει προσοχή η τακτική της προβολής ανταρτών - αντιρρησιών τύπου Ν. Βούτση που βρίσκουν καλύτερο το μέιλ Χαρδούβελη από το τωρινό. Φυλακίζει μάζες σε ομάδες, διατηρώντας την ψευδαίσθηση της ελευθερίας των συνιστωσών που δένονται με τον όρκο της εξουσίας του μπόνους των πενήντα εδρών!
Για να διαλυθεί η ομίχλη των ψευδαισθήσεων και της αταξικής αποπλάνησης, για να αναζωογονηθεί η εργατική ισχύς, πρέπει στο συλλαλητήριο στις 11 του Ιούνη να στενάξουν οι δρόμοι απ' τον όγκο, την αποφασιστικότητα, την οργάνωση και τη συνειδητή επιμονή στο δρόμο για τη λαϊκή εξουσία, τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τον απεγκλωβισμό μας απ' την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και με προβολή ριζοσπαστικών στόχων πάλης. Κι ας ορίστηκε την ίδια μέρα (!) από το γκουβέρνο, ως πεδίο αντιπαράθεσης με τα μονοπώλια (;), το πανηγύρι για το μνημονιακό άνοιγμα της ΕΡΤ και αντισυγκέντρωση της ΠΟΣΠΕΡΤ... Γιατί είναι κάπως σαν τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στη ΧΑ όλος τούτος ο αντιστασιακός κατήφορος της διαχειριστικής κυβερνώσας αριστεράς. Να λάμπουν οι φασίστες κοινοβουλευτικά αλλά και να δικάζονται σε ακατάλληλη αίθουσα, σε βάρος του λαού και κυρίως των παιδιών του Κορυδαλλού, χωρίς μικρόφωνα, με φευγάτους διά καταλλήλων μεθόδων μάρτυρες, μια δίκη απλώς ποινική, σαν όλες τις άλλες. Ενα ακόμα μνημόνιο ρε παιδιά συζητιέται αυτές τις μέρες, σαν όλα τα άλλα, αλλά με άλλη διαπραγμάτευση, αλλά στο ίδιο στρατόπεδο του εχθρού. Εμείς στο δρόμο!Εκεί που δεν κουρεύονται τα χρυσά αυγά τα γεννημένα από χρυσές κότες...